۰۳۴۳۲۴۴۹۸۴۷ info@irancts.com
تعرفه گمرکی چیست؟

تعرفه گمرکی چیست؟

تعرفه گمرکی که اغلب به عنوان نرخ گمرکی از آن یاد می شود، مجموعه ای جامع از قوانین و مقررات را تشکیل می دهد که بر اعمال عوارض گمرکی بر کالاهای وارداتی و صادراتی حاکم است. این ساختارهای تعرفه‌ای معمولاً توسط ارگان‌های دولتی یا سازمان‌های مرتبط ایجاد می‌شوند و برای اهداف متعددی از جمله تنظیم تجارت بین‌المللی، حفاظت از صنایع داخلی و ارتقای صادرات یک کشور طراحی شده‌اند.

تعرفه های گمرکی چارچوب های پیچیده ای هستند که در آن تعیین عوارض قابل اعمال به عواملی مانند نام محصول، کشور مبدا و مقصد و همچنین وزن و ارزش آن بستگی دارد. این تعرفه ها معمولاً در قالب جدول گمرکی یا یک سری کد ارائه می شوند که به دقت توسط گمرکات مربوطه تعریف می شوند. با استفاده از این تعرفه ها، مقامات گمرکی می توانند مالیات، عوارض گمرکی و هزینه های لازم مربوط به واردات یا صادرات کالا را به دقت محاسبه کنند.

در اصل، تعرفه گمرکی به عنوان یک معیار عددی برای طبقه بندی و تعیین وضعیت کالا در طی فرآیند ترخیص، نقش محوری در واردات کالا ایفا می کند. تعرفه گمرکی را می توان به عنوان میزان حقوق ورودی که برای واردات کالا باید پرداخت شود تعریف کرد. از نظر تاریخی، تعرفه‌های گمرکی تکامل یافته و سیستم‌ها و روش‌های مختلفی از جمله عناصر مربوط به امور گمرکی، حمل‌ونقل، آمار و بیمه و غیره را در خود جای داده‌اند.

یکی از مهمترین جنبه های ترخیص کالا از گمرک در تجارت بین المللی، کد تعرفه گمرکی است که اغلب به عنوان کد سیستم هماهنگ (HS) شناخته می شود. این کد به عنوان یک شناسه جهانی برای هر محصول عمل می کند و آن را به ابزاری ضروری برای معامله گران تبدیل می کند.

هنگام درگیر شدن در تجارت جهانی، به هر محصول یک کد HS منحصربه‌فرد اختصاص داده می‌شود که طبقه‌بندی و ردیابی کالاها را در سراسر مرزها ساده می‌کند. این کدها در حصول اطمینان از وضع حقوق گمرکی مناسب و تسهیل جریان روان کالاها در بازار جهانی مؤثر هستند.

 

مفهوم تعرفه گمرکی

تعرفه در اصطلاح دو معنای متفاوت در ذهن ایجاد می کند.

1. معنی عام
این مفهوم که به غلط در میان افراد ترخیص کار گمرک و دارندگان کالا رواج یافته این است که به طور مثال می گویند تعرفه ی یخچال چند درصد است که منظور از این جمله میزان حقوق ورودی قابل پرداخت آن کالا است که در کتاب تعرفه گمرکی آورده شده و مثلا در پاسخ می گویند 25 درصد.

2.معنی خاص
در این مفهوم تعرفه گمرکی به عنوان ردیفی ازتعرفه کالاهای وارداتی که درنمانکلاتورسیستم ثبت شده ذکر می گردد. در کتاب تعرفه ی مورد استفاده در ایران برای هر ردیف کالا، رقمی به عنوان میزان حقوق ورودی تعریف شده است.به طور مثال وقتی می پرسند تعرفه گمرکی اتوی برقی چیست؟ منظور ذکر شماره 8 رقمی تعرفه ی مربوط به آن کالا است.

کاربردهای کد تعرفه گمرکی

کد تعرفه گمرکی، همچنین به عنوان کد سیستم هماهنگ (HS) شناخته می شود، نقشی محوری برای کشورها و سازمان های مرتبط ایفا می کند و به عنوان یک ابزار همه کاره با طیف گسترده ای از کاربردها عمل می کند.

کد تعرفه به عنوان یک استاندارد بین المللی برای تعیین حقوق ورودی کالاها عمل می کند و کاربرد آن را فراتر از عوارض گمرکی گسترش می دهد. در اینجا جزئیات بیشتر و کاربردهای کد تعرفه آمده است:

الزامات مجوز: کد HS نقش مهمی در تعیین اینکه آیا واردات کالاهای خاص نیاز به مجوز دارد یا خیر، دارد. دولت‌ها و مقامات گمرکی از این کد برای طبقه‌بندی محصولات استفاده می‌کنند، که می‌تواند به تعیین اینکه آیا اقلام خاص مشمول محدودیت‌های واردات، صدور مجوز یا سایر الزامات نظارتی هستند یا خیر، کمک می‌کند.

 

تعرفه گمرکی

دقت پیش فاکتور: دقت در گزارش کد HS صحیح در پیش فاکتور بسیار مهم است. یک کد نادرست، چه عمدی یا غیر عمدی انجام شود، می تواند منجر به مجازات و جریمه شود. این جریمه ها که برای خریدار صاحب کالا اعمال می شود می تواند بین 50 تا 200 درصد ارزش گمرکی کالا باشد. از این رو، اطمینان از استفاده از کد HS مناسب برای جلوگیری از اشتباهات پرهزینه در هنگام ترخیص کالا از گمرک ضروری است.

جمع آوری مالیات های داخلی: کد HS به جمع آوری مالیات های داخلی در یک کشور کمک می کند. با طبقه‌بندی دقیق کالاها، دولت‌ها می‌توانند مالیات‌های مناسب مانند مالیات بر ارزش افزوده (VAT) یا عوارض مالیات غیر مستقیم بر اقلام وارداتی وضع کنند. این درآمد مالیاتی به امور مالی کشور، حمایت از خدمات عمومی و توسعه زیرساخت کمک می کند.

تعیین تعرفه های گمرکی: شاید اساسی ترین هدف کد HS تعیین تعرفه ها، مالیات ها و عوارض گمرکی باشد که باید برای کالاهای وارداتی و صادراتی اعمال شود. این کد یک راه استاندارد برای طبقه بندی محصولات ارائه می دهد و به مقامات گمرک اجازه می دهد تا هزینه های مناسب را به طور دقیق محاسبه کنند.

مقررات تجارت بین المللی: کد HS به عنوان سنگ بنای تنظیم تجارت بین المللی عمل می کند. این به دولت ها کمک می کند تا کنترل خود را بر جابجایی کالاها از طریق مرزها حفظ کنند و اطمینان حاصل کنند که محصولات به درستی طبقه بندی شده و تابع مقررات مناسب هستند.

تحلیل بازار: کد HS ابزاری ارزشمند برای تحلیل بازار است. کسب‌وکارها، سازمان‌های تجاری و دولت‌ها از آن برای ارزیابی جریان‌های تجاری، ردیابی حجم محصولات خاص ورودی یا خروجی از یک کشور و تصمیم‌گیری آگاهانه بر اساس روند بازار استفاده می‌کنند.

شناسایی مبدأ کالا: در بازار جهانی، تعیین مبدأ کالا برای اهداف مختلف، مانند قراردادهای تجاری ترجیحی، الزامات برچسب‌گذاری و کنترل کیفیت، بسیار مهم است. کد HS به شناسایی محل تولید یا پردازش یک محصول کمک می کند.

پیشگیری از قاچاق: مقامات گمرکی از کد HS برای کشف و جلوگیری از فعالیت ها و واردات کالاهای قاچاق استفاده می کنند. با طبقه بندی دقیق محصولات، آنها می توانند مغایرت ها و تجارت غیرقانونی احتمالی را شناسایی کنند و در نتیجه امنیت مرزها را تقویت کنند.

آمار: دولت ها و سازمان های بین المللی برای جمع آوری آمار تجارت به کد HS تکیه می کنند. این داده ها برای تجزیه و تحلیل اقتصادی، سیاست گذاری و ارزیابی عملکرد تجاری یک کشور بسیار ارزشمند است.

به طور خلاصه، کد تعرفه گمرکی یا کد HS، ابزار همه کاره ای است که از مقررات مؤثر تجارت بین المللی پشتیبانی می کند. با ارائه یک سیستم طبقه بندی استاندارد، ارزیابی مناسب حقوق گمرکی را تضمین می کند، به کنترل جابجایی کالا کمک می کند، تجزیه و تحلیل بازار را امکان پذیر می کند، منشا محصول را شناسایی می کند، به جلوگیری از تجارت غیرقانونی کمک می کند و به عنوان پایه ای برای آمار تجارت جامع عمل می کند. استفاده از کد HS توانایی یک کشور را برای تنظیم تجارت بین‌المللی و افزایش درآمد آن با اعمال تعرفه‌های دقیق برای کالاها بهینه می‌کند.

ترخیص کار کیست ؟

ترخیص کار کیست ؟

ترخیص­ کار یا حق العمل­کار گمرک در واقع شخصیتی حقیقی یا حقوقی است. که از سوی صاحب کالا برای انجام پروسه ترخیص کالای وارداتی از گمرک وکالت می ­گیرد. به نوعی ترخیص­کار گمرک در زمینه ترخیص کالاهای وارداتی، حکم وکیل صاحب کالا را خواهد داشت.

طبق تعریف بالا می ­توان گفت که یک ترخیص­ کار وظیفه ترخیص کالاهای وارداتی از گمرک را برعهده دارد. اما به منظور انجام پروسه ترخیص از سوی ترخیص­ کار، بایستی برخی الزامات قانونی و اسناد و مدارک فراهم باشند تا بتوان کالای موردنظر را به صورت اصولی و قانونی از گمرک ترخیص نمود.

همچنین ضمن نیاز به مدارک معتبر در زمینه اثبات ترخیص­ کار بودن فرد در قبال کالاهای وارداتی صاحب کالا، نیاز است که فرد ترخیص ­کار، دارای دانش و تجربه کافی نیز باشد. تا به خوبی از عهده ترخیص کالا، در مدتی زمانی کوتاه و با کمترین هزینه برآید.

ترخیص­ کار گمرک معتبر باید چه مشخصاتی داشته باشد؟

تا به این جا به خوبی متوجه شدیم یک ترخیص ­کار در گمرک کیست و چه وظایفی را برعهده دارد. اما ویژگی­های یک ترخیص­ کار خوب چیست؟

1. باید دارای ویژگی­ های اخلاقی لازم باشد

از نظر اخلاقی انتظار می­ رود که یک ترخیص­ کار گمرک صادق، قابل اعتماد و امانتدار باشد. در اکثر اوقات، کالای وارداتی دارای ارزش بالایی است و به همین دلیل صاحب کالا یا فرد واردکننده نیاز داشته که آن را به یک فرد مطمئن و مورد اطمینان بسپارد. لذا در وهله اول انتظار می­رود که ترخیص­ کار موردنظر امانتدار خوبی باشد.

2. دارای کارت ترخیص ­کاری باشد

به طبع هر ترخیص ­کار برای آن که بتواند به صورت قانونی فعالیت خود را انجام دهد بایستی دارای کارت حق العمل­کاری باشد. برای همین حتماً باید مطمئن شد که ترخیص­کار موردنظر دارای این کارت مهم می­باشد.

3. دارای سن و مدارک تحصیلی مناسب باشد

از دیگر ویژگی­هایی که از یک ترخیص­کار گمرک معتبر انتظار می­ رود این است که سن او بالای 25 سال باشد. در رابطه با مدرک تحصیلی نیز حداقل از مدرک کاردانی امور گمرکی یا مدرک کارشناسی دیگر رشته­ ها برخوردار باشد.

4. فاقد سوء پیشینه باشد

یک ترخیص­کار بایستی فاقد هر نوع سوءپیشینه، سابقه کیفری و قاچاق باشد. لذا در کنار مدارکی که داشته باید به این مورد نیز توجه شود.

ترخیص کار

دلایل نیاز به یک ترخیص ­کار در پروسه ترخیص کالا

به منظور ترخیص یک کالا، نیاز است که برخی اصول و قوانین رعایت شوند. عدم شناخت این قوانین و نیز نداشتن تجربه کافی در این رابطه، می­تواند مشکلاتی را به بار آورد. به همین دلیل فرآیند ترخیص کالا را به کاری دشوار و زمان­ بر تبدیل می کند. لذا در همان ابتدا یکی از بهترین کارها برای جلوگیری از بروز هر نوع مشکلی این است که، از یک ترخیص­کار گمرک حرفه ای برای انجام سریع و آسان کارها کمک گرفته شود. تا خیلی زود و با کمترین هزینه گمرکی، امکان ترخیص کالای موردنظر فراهم گردد.

عدم شناخت کافی مراحل ترخیص کالا، باعث شده پروسه ترخیص کالا به درازا کشیده شود. هزینه­ ها نیز در پی آن بالاتر بروند. چرا که در صورت طولانی شدن مدت زمان ترخیص، کالا بایستی برای مدت بیشتری در انبار گمرک نگه داشته شود. و هزینه نگهداری کالا در انبار گمرک، افزایش پیدا خواهد نمود.

از طرفی طولانی شدن فرآیند ترخیص کالا، به منزله راکد ماندن سرمایه واردکننده در انبار کمرگ است و قطعاً ضررهای مالی سنگینی را در پی خواهد داشت. لذا فرد تاجر به جبران خسارت­های وارده، مجبور به بالا بردن قیمت کالاهای خود خواهد داشت و این موضوع ضمن افزایش قیمت در بازار، موجب بالا رفتن قیمت کالای رقبا نیز شده و خیلی از اوقات منجر به حذف تاجر موردنظر از دایره رقبا خواهد شد.

برای همین می­توان گفت در صورتی که از همان ابتدا از کمک یک ترخیص­ کار حرفه­ ای کمک گرفته شود از تمامی این مشکلات پیشگیری خواهد شد.

ترخیص ­کار گمرک چه مراحلی را برای ترخیص کالا پشت سر می­گذارد؟

در زمان واردات بار با کشتی، هواپیما یا قطار، ترخیص ­کار مدارک حمل بار را به گمرک ارائه خواهد نمود و از شعبه شرکت حمل در داخل گمرک، قبض انبار را درخواست می­نماید. البته لازم به ذکر است که برخی از امور ترخیص کالا این روزها به صورت الکترونیکی انجام شده و فرد ترخیص کار باید به خوبی با روال کار آشنایی داشته باشد.

ترخیص­کار گمرک بعد از دریافت کد ساتا از بانک مربوطه، این امکان را داشته تا دیگر امور را در سامانه ال پی ال پیگیری نماید. در این سامانه میزان عوارض گمرکی برای ترخیص کالای موردنظر مشخص خواهد شد. بعد از پرداخت مبلغ، کالا در یکی از سه مسیر سبز، زرد و قرمز قرار خواهد گرفت.

در مسیر سبز می­توان به راحتی با مراجعه به بخش خروج و دریافت اجازه خروج و اعلام آن به شرکت حمل، می ­توان نسبت به بارگیری و ارسال بار اقدام نمود. اما مسیر زرد و قرمز به تلاش بیشتری نیاز خواهند داشت. معمولاً یک ترخیص­ کار حرفه ­ای خیلی خوب کالا را به مسیر سبز و ترخیص سریع هدایت خواهد نمود.

پروفرما اینویس چیست؟

پروفرما اینویس چیست؟

پروفرما چیست؟

پروفرما اینویس(Proforma Invoice)  یک نوع پیش‌فاکتور است که در صورت تمایل به خرید یک کالا یا خدمت، از سوی فروشنده برای خریدار فرستاده می‌شود. این فاکتور شامل مشتری اطلاعاتی در مورد محصول یا خدمت موردنظر، قیمت، تعداد و سایر شرایط مربوط به خرید می‌شود. استفاده از پروفرما اینویس به مشتریان کمک می‌کند تا قبل از خرید، به‌صورت دقیق با شرایط خرید آشنا شوند و بهترین تصمیم را اتخاذ کنند. درخواست صدور پروفرما همیشه توسط خریدار صورت می پذیرد و صادرکننده کالا برای اعلام قیمت از صدور پروفرما اینویس کمک می گیرد.

پروفرما اینویس یا پیش فاکتور یکی از اولین و مهم ترین سندها در تجارت بین الملل است و در معاملات بین‌المللی توسط فروشنده صادر می شود. پس از برقراری ارتباط  و شروع مذاکرات و مکاتبات، در صوت موفق بودن مذاکرات اولیه، عموما خریدار درخواست صدور پیش فاکتور یا پروفرما اینویس می کند. صادرکننده اطلاعاتی نظیر تعداد، ارزش، کد تعرفه یا HS CODE کالا و اظلاعات عمومی تر در رابطه با شرح کالا را در پروفرما اینویس به اشتراک می گذارد.

پیش‌فاکتور یا پروفرما اینویس زمانی صادر می‌شود که فروشنده در مورد مقدمات فروش با خریدار صحبت کرده اما نمی‌تواند برای ارسال فاکتور رسمی اقدام کند زیرا خریدار هنوز جزئیات نهایی معامله را تأیید نکرده است. در این موقعیت، پیش‌فاکتور صادر می‌شود تا خریدار بداند دقیقاً چه انتظاری از فروشنده دارد.

اهمیت بسیاری که پروفرما اینویس در تجارت بین‌الملل دارد، بر هیچ کسب‌وکاری پوشیده نیست. این سند به خریدار اجازه می‌دهد تا قبل از انجام معامله، قیمت و شرایط را بررسی کند و پلن مالی را برای تهیه محصول یا خدمات در نظر بگیرد. از طرف دیگر، این سند به فروشنده امکان می‌دهد که بازدهی مالی، موجودی کالا یا محدودیت در ارائه خدمات خود را پیش‌بینی کند و برنامه‌ریزی‌های موردنیاز را انجام دهد.

در طول فرآیند تهیه پروفرما، بسیاری از عوامل و فرضیات مهم در نظر گرفته می‌شود. این عوامل شامل تغییرات در بازار، رقابت، تغییرات قیمت‌ها، نرخ بهره و سایر عوامل مالی و اقتصادی می‌شوند. با در نظر گرفتن این عوامل، خریدار می‌تواند یک تخمین دقیق‌تر و واقع‌گرایانه‌تر از عملکرد آینده خود در بازار نیز داشته باشد. این سند معمولاً قبل از صدور فاکتور نهایی یا اینویس صادر می‌شود و به‌عنوان یک تعهد مالی و قراردادی بین خریدار و فروشنده عمل می‌کند.

نکات مهم در پروفرما

بعد از اتمام مذکرات یا مکاتبات بین فروشنده و خریدار و نهایی شدن شرایط معامله صادر می شود. پروفرم اولین سند معاملات بین المللی است که از این این سند در مرحله کسب مجوز ثبت سفارش و گشایش اعتبار ترخیص کالا از گمرک از آن استفاده می کند. به طور کلی برای تهیه پیش فاکتور، به اطلاعات زیر نیاز می باشد که به نام LETTER OF INQUIRY از فروشنده طلب می شود.

  • مبدا کالا
  • شرایط پرداخت
  • قیمت
  • مدت اعتبار پروفرما
  • زمان تحویل کالا
  • بازرسی
  • حمل و نقل shipment

موارد استفاده از پیش فاکتور یا پروفرما

برای بررسی دقیق‌تر پروفرما، لازم است موارد استفاده این سند را مورد بررسی قرار دهیم. پیش فاکتور یا پروفرما (Proforma Invoice) نه تنها اطلاعات مربوط به کالای خریداری شده را ارائه می‌دهد، بلکه در فرآیند ترخیص کالا از گمرک نیز کاربرد دارد. به این ترتیب، هر محموله‌ای که از طریق انواع روش‌های حمل و نقل به گمرک وارد می‌شود، بر اساس جزئیات ذکر شده در پروفرما قابل بررسی خواهد بود.

این سند به تسهیل فرآیند ترخیص کمک کرده و اطمینان می‌دهد که تمامی مشخصات کالا به درستی ثبت شده‌اند. در نهایت، استفاده از پروفرما به عنوان یک مدرک رسمی در تجارت بین‌الملل نقش مهمی در شفافیت قرارداد دارد.

تجارت

اطلاعات درج شده در پروفرما کدام اند ؟

در مقایسه با بسیاری از فاکتورهای تجاری که شامل فیلدهای مشخص هستند، پروفرما یا پیش فاکتور امکان ثبت هر نوع اطلاعات دلخواه را فراهم می‌کند. با این وجود در ادامه اطلاعات مهمی که در این سند قرار می‌گیرد را نام می‌بریم:

  • نام و آدرس فروشنده و خریدار: این داده‌ها برای شناسایی طرفین معامله و ایجاد ارتباط موثر میان آن‌ها ضروری است.
  • شرح کالا: در این بخش از سند پروفرما نام و مدل کالا، تعداد، واحد شمارش، بسته‌بندی، ابعاد، وزن و ویژگی‌های دیگر کالا به تفصیل آورده می‌شود.
  • قیمت کالا: پروفرما شامل قیمت کالا، ارزش کل، قیمت هر واحد و همچنین تخفیف‌های ارائه شده است.
  • شرایط پرداخت: این قسمت شامل تاریخ مقرر برای پرداخت، روش‌های مختلف پرداخت و مراحل مربوط به آن می‌باشد.
  • شرایط حمل و نقل: اطلاعاتی همچون نام شرکت حمل و نقل، روش حمل و نقل، مبدأ و مقصد، و هزینه‌های مرتبط با حمل و نقل در این بخش درج می‌شود.

همچنین، شرایطی مانند تضمین کیفیت و تحویل به موقع کالا نیز ممکن است در پروفرما ذکر گردد. به‌ طور کلی، بر اساس اطلاعات موجود در پیش فاکتور یا پروفرما، خریدار می‌تواند پیشاپیش از جزئیات محموله‌ای که انتظار دریافت آن را دارد، مطلع شود.

شماره پروفرما چیست؟

شماره پروفرما و اعتبار دو اصطلاح رایج در زمینه تجارت و واردات هستند که باید در خصوص آن ها اطاعات کاملی را به دست بیاورید. شماره پیش فاکتور شامل مشخصات کیفی و کمی کالاها مثل: قیمت، نحوه بسته بندی، تاریخ تولید و انقضا، تعهدات طرفین معامله و هزینه های مربوط به آن می شود که به نوعی به اعتبار پروفرماست که کاملا متغیر می باشد.

وارد کنندگان کالا با استفاده از این شماره می توانند شرایط فروشنده را ارزیابی کنند و مجوزهای لازم در زمینه واردات کالا به کشور را بگیرند و هزینه واردات کالا را برآورد کند. بنابراین با توجه به نوع قرارداد و توافق دو طرف می توان هر نوع اطلاعات را به این سند پروفرما اضافه یا کم کرد.

نحوه صدور پیش فاکتور یا پروفرما

برای صدور پروفرما فقط کافی است از فروشنده بخواهید سندی را با ذکر اطلاعات کامل از شرایط دو طرف معامله و کالاها در اختیار شما بگذارد. به این صورت این می تواند آغازگر تجارت و انجام معاملات بین المللی شما باشد.

برای دریافت پروفرما به دریافت مجوز نیازی ندارید فقط باید یک سری اقدامات اولیه در خصوص شرایط پرداخت ها و معامله طرفین انجام دهید. تا فروشنده بسته به قوانین هر دو کشور این سند را تنظیم و به شکل قانونی ثبت کند.

کارت بازرگانی چیست؟

کارت بازرگانی چیست؟

کارت بازرگانی

مطابق قوانین گمرکی کشور،کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده ی آن،اعم از شخص حقیقی و حقوقی می تواند با داشتن آن،اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند.در ایران تنها بازرگانانی می توانند در واردات و صادرات فعالیت نمایند که دارای کارت بازرگانی باشند.
این کارت توسط شعب اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در تهران یا شهرستان ها به نام متقاضیانی که واجد شرایط  باشند صادر می گردد.

مراحل دریافت کارت بازرگانی

کارت بازرگانی مجوزی است که به دارنده آن (اعم از شخص حقیقی یا حقوقی) اجازه می‌دهد به فعالیت‌های بازرگانی، شامل صادرات و واردات کالا بپردازد.

پیش از این برای دریافت کارت بازرگانی باید از طریق اتاق بازرگانی اقدام می شد اما در حال حاضر عملیات صدور کارت بازرگانی از طریق سامانه جامع تجارت به آدرس ntsw.ir انجام می شود.

به همین جهت برای صدور و دریافت کارت بازرگانی بایستی ابتدا از طریق سامانه جامع تجارت اقدام به ثبت اطلاعات و مشخصات نموده و پس از پرداخت هزینه های مرتبط و اخذ تاییدیه های وزارت صنعت معدن تجارت، برای دریافت کارت بازرگانی به اتاق بازرگانی مراجعه کنید.

همچنین علاقمندان به دریافت کارت بازرگانی می توانند در دوره‌ی آمادگی آزمون کارت بازرگانی که به تازگی در مرکز آموزش بازرگانی تدوین شده است؛ شرکت نموده و اطلاعات و دانش لازم را کسب کنند.

شرایط دریافت کارت بازرگانی

اشخاص حقیقی:

۱- کارت بازرگانی با درخواست متقاضی از طریق سامانه جامع تجارت توسط شعب اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و اتاق تعاون ایران به نمایندگی از اتاق های مذکور به نام متقاضیانی که واجد شرایط زیر باشند با رشته فعالیت خاص صادر می گردد که پس از تایید وزارت صنعت، معدن و تجارت معتبر خواهد بود.

۲- داشتن حداقل سن ۲۰ سال تمام

۳- داشتن حداقل مدرک دیپلم متوسطه

۴- ارائه محل فعالیت مندرج در شناسه (کد) یکتای درگاه ملی مجوزها

۵- داشتن دفاتر قانونی و ارایه اظهارنامه ثبتی

۶- داشتن حساب جاری مورد تایید بانک مرکزی

۷- عدم اشتغال (اعم از تمام وقت و پاره‌ وقت) و همچنین هرگونه رابطه استخدامی یا مشاوره با وزارتخانه ها و سازمان ها و شرکت ها و موسسات دولتی، قوای سه گانه و نهادهای نظامی، انتظامی، عمومی غیردولتی و انقلابی.

۷- عدم ورشکستگی به تقصیر و تقلب

۸- نداشتن محکومیت موثر کیفری

۹- ارایه گواهی سازمان امور مالیاتی ذی ربط مبنی بر پرداخت یا ترتیب پرداخت بدهی مالیات قطعی شده موضوع ماده (۱۸۶) قانون مالیات های مستقیم- مصوب ۱۳۶۶- با اصلاحات بعدی آن.

۱۰- داشتن گواهی موفقیت در آزمون های توجیهی بازرگانی.

۱۱- نداشتن بدهی قطعی گمرکی، موضوع ماده (۷) قانون امور گمرکی- مصوب ۱۳۹۰- و یا تعیین تکلیف بدهی خود و نداشتن قاچاق و جعل گمرکی.

۱۲- ارائه کد اقتصادی.

اشخاص حقیقی غیر ایرانی

۱۳- داشتن کلیه شرایط مقرر برای اشخاص ایرانی.

۱۴- داشتن پروانه کار و اقامت معتبر.

۱۵- تاییدیه عمل متقابل از وزارت امور خارجه (اتباع خارجی)

اشخاص حقوقی:

  • (اعم از اینکه تشکیل و ثبت آنها در ایران بوده یا تشکیل آنها در خارج از کشور بوده و سپس در ایران به ثبت رسیده باشند) (کارت بازرگانی اشخاص حقوقی با رعایت مفاد بندهای یاد شده به نام شرکت صادر می گردد.)
  • مدیرعامل یا یکی از صاحبان امضای مجاز شرکت باید دارای تمامی شرایط مقرر در اجزای (۱)- (۲)-( ۷)- (۸)- (۱۰) اشخاص حقیقی ایرانی و حسب مورد (۲)- (۳) اشخاص حقیقی غیر ایرانی را دارا باشد.
  • مدیران عامل و اعضای هیئت مدیره دارای شرایط مقرر در جز (۶) اشخاص حقیقی ایرانی باشند. (موارد ذیل مشمول محدودیت جزء (۶) و شرایط (۱۰) نمی شود: شرکت ها و موسسات دولتی، نهادهای انقلابی، نهادهای عمومی غیردولتی، شرکت ها و موسسات متعلق به بندهای (۱) تا (۳) (با مالکیت بیش از پنجاه درصد)، شرکت ها و موسسات متعلق به بند (۴) (با مالکیت بیش از پنجاه درصد)، شرکت های تعاونی و اعضای هیات علمی)
  • شرکت ها باید دارای شرایط مقرر در اجزای (۳) – (۴) – (۵) – (۷)- (۹) و (۱۱) اشخاص حقیقی ایرانی باشند.

 

کارت بازرگانی

 

کاربردهای کارت بازرگانی

_واردات از مناطق آزاد
_صادرات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی
_صدور ویزای تجاری
_صدور گواهی مبدا
_عضویت در اتاق بازرگانی
_ارتباط با تجار خارجی
_مبادله اطلاعات تجاری در سطح جهان
_شرکت در نمایشگاه های ملی و بین المللی داخلی و خارجی
_مبادرت به امر صادرات و واردات کالا بصورت تجاری
_مبادرت به حق العمل کاری در گمرک
_ثبت سفارش و ترخیص کالا

انواع کارت بازرگانی:

1-کارت بازرگانی تجاری:
بر اساس تعریف گمرک،کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده آن چه شخصی حقیقی باشد چه شخصی حقوقی،می تواند با داشتن آن اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند.این تجارت از ثبت سفارش و ترخیص کالا تا واردات از مناطق آزاد،حق العمل کاری در گمرک و صادرات کالاهای مجاز را در بردارد.
2-کارت بازرگانی خدماتی:
کارت بازرگانی خدماتی،برای اشخاص حقوقی که مجوز سرمایه گذاری با زمینه فعالیت خدماتی دارند صادر می شود.پر واضح است دارندگان این کارت تنها در زمینه ی فعالیت خود می توانند کالا وارد نمایند.
3-کارت بازرگانی موردی:
این کارت،تنها برای اشخاص حقیقی و حقوقی که برای یک بار خواهان ترخیص کالاهای خود باشند صادر می گردد.
4-کارت بازرگانی تولیدی/صنعتی:
این نوع کارت،برای اشخاص حقوقی که دارای مجوز سرمایه گذاری با زمینه فعالیت تولیدی هستند صادر می شود.دارندگان این کارت می توانند فقط تجهیزات کارگاهی و مواد اولیه مورد نیاز تولید خود را وارد نموده و پس از تولید صادر نمایند.

صدور کارت بازرگانی

صدور کارت بازرگانی موکول به آنست که بازرگانان موسسه و یا شرکت خود را در دفتر ثبت تجارتی ثبت کرده باشند.بازرگانانی که تقاضای صدور کارت بازرگانی می نمایند باید طبق فرم های چاپ شده از طرف اتاق بازرگانی اطلاعات مربوط به تجارت خود را به اتاق بازرگانی بدهند و از طرف دو نفر از اعضای اتاق بازرگانی معرفی شوند.صدور کارت بازرگانی برای بازرگانان و شرکت های خارجی منوط به معامله متقابله است،یعنی در صورتی به بازرگانان خارجی کارت بازرگانی داده می شود که کشور آن ها نیز به بازرگانان ایرانی اجازه فعالیت بازرگانی بدهد.

کابوتاژ (کران بر) چیست؟

کابوتاژ (کران بر) چیست؟

در دنیای امروز که تجارت بین‌المللی بخش مهمی از اقتصاد جهانی را تشکیل می‌دهد، شناخت روش‌ها و ابزارهای حمل‌ونقل کالا اهمیت بسیاری دارد. یکی از این روش‌ها که ممکن است کمتر شناخته شده باشد، کابوتاژ (Cabotage) است. در این مطلب به بررسی مفهوم کابوتاژ، قوانین و مقررات مربوط به آن و همچنین کالاهایی که می‌توان تحت این سیستم حمل‌ونقل کرد، خواهیم پرداخت.

بر اساس ماده ۹۹ قوانین گمرکی، كران‌برى یا كابوتاژ رويه‌اى است كه بر اساس آن كالاى داخلى از يک گمرک مرزى به گمرک مرزى ديگر در قلمرو گمرکى از راه دريا يا رودخانه‌هاى مرزى حمل می‌گردد. كالايى نیز كه از لحاظ نزديكى راه با رعايت صرفه تجارى از يك نقطه‌به‌نقطه ديگر قلمرو گمركى از راه‌هاى زمينى مجاز با عبور از خاک كشور خارجى و همچنين كالايى كه از راه دريا يا رودخانه‌هاى مرزى به مناطق آزاد حمل می‌شود درصورتی‌که براى مصرف در اين مناطق باشد نيز مشمول مقررات كران‌بَرى (كابوتاژ) می‌شود. در اين موارد هرگاه كالاى كران‌بُرد (كالاى كابوتاژى) با وسايل نقليه داخلى حمل شود، آن وسيله نقليه نيز تابع رويه كالاى كران‌برد (كالاى كابوتاژى) است.

کاپوتاژ چیست ؟

معنی کاپوتاژ یا کران بری فرایندی است که معمولا به امور تجارت درون مرزی برمی گردد. به عبارتی کابوتاژ یعنی حمل کالا از گمرک یک کشور به گمرک دیگر در همان کشور از طریق مختلف از جمله مسیر دریایی، ریلی و جاده‌ای. توجه داشته باشید ممکن است انتقال کالا از یک نقطه به نقطه دیگر در داخل کشور به دلیل کوتاه بودن مسافت و همچنین صرفه های اقتصادی، از مرز خارج شود. به این فرآیند نیز کاپوتاژ می گویند.
به حمل و نقل مسافر، کالا و یا بسته های پستی بین مبدا و مقصد یک کشور کابوتاژ هوایی می گویند.

کاپوتاژ در تجارت کشتیرانی

در صورتی که حمل و نقل کالا از یک نقطه کشور به نقطه دیگر از طریق مسیر آبی (دریا یا رودخانه) انجام شود، مشمول قوانین و مقررات کاپوتاژ است و کاپوتاژ دریایی نام دارد. این فرآیند در مناطق آزاد و کشورهای دارای مرز مشترک آبی، رواج زیادی دارد.

لازم به ذکر است که کالای کابوتاژ آبی، هنگام ورود به منطقه آزاد، مشمول یک سری هزینه های گمرکی می‌گردد؛ اما سود عوارض و سود بازرگانی برای آن پرداخت نمی شود.

کاپوتاژ دریایی به یکی از اشکال زیر انجام می شود:

  • جا به جایی مسافر
  • حمل و نقل بار
  • عملیات مستقیم و مواردی مانند گمرک و انبار ساحلی

 

برگه کاپوتاژ چیست ؟

برگه کاپوتاژ، در واقع سند جا به جایی بار از مبدأ به مقصد است که اطلاعات مربوط به کالا و شرایط حمل بار در آن درج می شود. از جمله این اطلاعات می توان به نوع کالا، تعداد آن، نحوه بسته بندی کالا، ارزش کالا، وزن بار، حجم محموله، مسیر حمل و نقل کالا، تاریخ حمل بار و نام گمرک مقصد اشاره کرد.

هدف از تنظیم برگ کاپوتاژ، حفظ سلامت و ایمنی محموله در طول مسیر جا به جایی است؛ به علاوه، این برگه، یک سند قانونی به شمار رفته و در صورت لزوم، توسط مقامات مربوطه بررسی می شود.

پس از عرضه برگه کاپوتاژ در گمرک، نوبت به ارزیابی محموله توسط گمرک می رسد. همانند کالاهای وارداتی و صادراتی، کالاهای کاپوتاژ نیز به دقت مورد بررسی قرار گرفته، نوع، تعداد و سایر ویژگی‌های آنها با موارد مندرج در برگه کاپوتاژ مطابقت داده می شود.

کدام کالاها را می توان کاپوتاژ کرد؟

کالاهایی که برای صادر کردن آنها ممنوعیتی وجود ندارد با توجه به مقررات مربوطه به صورت کران بری حمل می شود. اما برای کابوتاژ کالاهایی که صادرات آن ها ممنوع است باید با تعهد و تحت شرایط خاص از گمرک انتقال داده شود.

توجه داشته باشید که پروانه کاپوتاژ کالا برای انتقال به گمرک مقصد باید اعتبار لازم را داشته باشد. اگر سه ماه از اعتبار پروانه بگذرد و کالا به گمرک مقصد ارائه نگردد کالا به صورت بار یا محموله ای که به مقصد نرسیده است قلمداد می شود. در این صورت طبق مقررات کالای کابوتاژ به مقصد نرسیده، اگر کالا مجاز باشد مجوز خروجی آن صادر می گردد. اما اگر کالای کران بری ممنوع باشد قاچاق محسوب می شود.

کاپوتاژ

تشریفات کابوتاژ در کدام گمرک انجام می شود؟

گمرک ایران از طرق مختلف از جمله انتشار آگهی لیست گمرک های مجاز برای انجام امور تشریفات کران بری را اعلام می کند. خروج کالای کابوتاژ از کشور و ورود مجدد آن فقط در مکانی مجاز است که دارای گمرک باشد و گمرک مربوطه نیز مجوز های لازم را برای انجام امور تشریفات کاپوتاژ داشته باشد.

علاوه بر لیست اعلام شده از طریق گمرک ایران، گاهی ممکن است حمل کالا به صورت کاپوتاژ یا تشریفات کابوتاژ در گمرک های دیگر نیز مجاز باشد. اما این اجازه تنها از طریق اداره کل گمرک پس از پیگیری و رسیدگی های لازم صادر می گردد.

کاپوتاژ کالای ممنوع الصدور

همواره از این موضوع مطلع هستیم که هر کالایی که صادرات آن از کشور مجاز باشد می‌تواند بر اساس مقررات اعلام شده آن را به عنوان کابوتاژ حمل کرد. اما اگر کالایی ممنوع الصدور باشد و جواز لازم را برای صادر شدن از خاک کشور نداشته باشد نمی‌تواند جزء کالای کاپوتاژ قرار بگیرد.

مگر این که از اداره کل گمرک شرایط خاصی داشته و شامل مجوز های مخصوص باشد. در ادامه مطلب می خواهیم شما را با شرایط کالای کابوتاژ آشنا کنیم. مهمترین این شرایط عبارتند از:

مقررات و شرایط کالای کاپوتاژ

گمرک بر اساس مقررات و آیین نامه ها تشخیص می دهد که چه کالاهایی به صورت کران بری تا مقصد قابل حمل می باشد. برخی از مقررات و شرایط کالای کاپوتاژ عبارتند از:

1. کالای کاپوتاژ باید در بازه زمانی که گمرک مبدا تعیین کرده است به گمرک مقصد برسد. این زمان بر اساس وسیله نقلیه حمل بار، چگونگی مسیر و همچنین بر اساس فصول مختلف سال تعیین می شود. توجه داشته باشید که اگر کالای کابوتاژ در زمان اعلام شده به مقصد نرسد توسط رئیس گمرک متحمل جریمه می گردد.

2.  صاحبین کالای کاپوتاژ باید در تمام مدت حمل بار، برگه کاپوتاژ را به همراه خود داشته باشند. آنها اجازه ندارند محموله را از مسیر مجاز خود خارج کنند.

3.  در صورت بروز حادثه در طول مسیر ممکن است محموله در زمان تعیین شده به مقصد نرسد. در این صورت باید درخواست تمدید زمان را اعلام و طی آن علت حادثه و دلایل تاخیر را به گمرک اعلام کرد. در این صورت گمرک مقصد با در نظر گرفتن شرایط و همچنین مدت زمان تعیین شده و بررسی علت تاخیر می تواند مدت زمان را تمدید نماید.

اگر درخواست تمدید قبل از تمام شدن مدت زمان تعیین شده باشد نیاز به پرداخت خسارت و جریمه نیست. اما اگر درخواست تمدید بعد از انقضای مدت اعتبار پروانه به گمرک اعلام شود حتی اگر دلایل تاخیر موجه تشخیص داده شود باید مبلغی بابت جریمه پرداخت گردد. اگر گمرک به هر دلیلی با علت تاخیر در ارسال محموله موافقت کند باید اطلاعات لازم را به گمرک مقصد اطلاع دهد.

4. درباره کالای کابوتاژ ممنوع صدور یا کالاهای مشروط و غیر مجاز، در صورتی که درخواست تمدید بعد از انقضای مدت پروانه کاپوتاژ اعلام شود اداره کل گمرک با تمدید موافقت و علاوه بر آن جریمه انتظامی را نیز برای آن تعیین می کند.

5. اگر کالای کاپوتاژ جز کالاهای ممنوع صدور، مشروط و غیر مجاز نباشد و صاحبین کالا می توانند در صورت نیاز مقصد کالا را تغییر دهند. در این صورت گمرک مبدا باید مقصد کالا را در پروانه کابوتاژ اصلاح کند.